wtorek, 11 lutego 2014

Mięśnie ramienia


Dodane zostały wszystkie mięśnie ramienia. Niestety bez przyczepów, bo nie mam dobrych obrazków ani programu graficznego. Sprawdź jakie mięśnie masz na ramieniu -> TUTAJ.

poniedziałek, 10 lutego 2014

Mięsień łokciowy (musculus anconeus)

O mięśniu łokciowym możesz poczytać na tej stronie: Odpowiedzialny fizjoterapeuta - mięsień łokciowy

Mięsień trójgłowy ramienia (musculus triceps brachii)

Poczytaj o mięśniu trójgłowym ramienia.

Mięsień ramienny (musculus brachialis)

Informacje o mięśniu ramiennym znajdziesz tutaj.

Mięsień dwugłowy ramienia (musculus biceps brachii)

Więcej informacji o mięśniu dwugłowym ramienia tutaj.

Mięsień kruczo-ramienny (musculus coracobrachialis)

Informacje nt. tego mięśnia znajdziesz tutaj.

niedziela, 9 lutego 2014

Cykl pracy serca


Źródło: Wikipedia.

Skurcz przedsionków

Zastawki przedsionkowo-komorowe są otwarte. Ciśnienie w komorach jest niższe od ciśnienia w przedsionkach (są lekko skurczone). Ciśnienie w przedsionku prawym wynosi 5-8 mm Hg, a w lewym 10-12 mm Hg. Następuje skurcz przedsionków (mocniejszy). Komory wypełniane są krwią, aż do momentu, kiedy ich ciśnienie przewyższy ciśnienie panujące w przedsionkach, aby zostało to osiągnięte, w komorach musi znaleźć się średnio 150 ml krwi. Wtenczas następuje zamknięcie zastawek przedsionkowo-komorowych.

Skurcz izowolumetryczny komór

Mięśnie komór zaczynają się kurczyć – z tym że zastawki ujść tętniczych są zamknięte. Zwiększa się więc ciśnienie panujące w komorach. W prawej komorze, (obieg mały) z 5 do 17 mm Hg, a w lewej (obieg duży) z 10 do 80 mm Hg. W momencie, kiedy ciśnienie w komorach przewyższy ciśnienie w tętnicach, następuje otwarcie zastawek ujść tętniczych.

Skurcz komór – faza szybkiego wyrzutu

Krew wpływa do aorty oraz pnia płucnego. Z powodu, że komory ciągle się kurczą, ciśnienie wewnątrz nich dalej rośnie, aż osiągnie wartości: 125 mm Hg w lewej komorze i 25 mm Hg w prawej.

Skurcz komór – faza zredukowanego wyrzutu

Dochodzi do sytuacji, w której ciśnienie panujące w dużych naczyniach (aorcie i pniu płucnym) jest większe od ciśnienia w komorach. Następuje wtedy zamknięcie zastawek ujść tętniczych. Jak nietrudno sobie wyobrazić, w komorach pozostaje trochę krwi, nazywa się ją objętością końcowoskurczową i wynosi ~40 ml.

Faza rozkurczu izowolumetrycznego

Wszystkie zastawki są wtedy zamknięte (przedsionkowo-komorowe i zastawki ujść tętniczych inaczej zwane półksiężycowe).

Rozkurcz komór – faza szybkiego wypełnienia komór

Ciśnienie w komorach spada, a gdy stanie się niższe od ciśnienia panującego w przedsionkach, następuje otwarcie zastawek przedsionkowo-komorowych i napłynięcie krwi z przedsionków.

Rozkurcz komór – faza zredukowanego wypełnienia komór

Napływanie krwi z przedsionków staje się wolniejsze, z powodu małego gradientu ciśnień.  

~Na podstawie Podstawy fizjologii medycznej, Jolanta Jaworek

Mięśnie obręczy kończyny górnej

Dodane zostały już wszystkie mięśnie obręczy kończyny górnej. Niedługo przyjdzie czas na mięśnie ramienia. Szykuje się także jakaś notatka nt. fizjologii serca. Niestety (dla licealistów) nie mam zbyt wiele czasu na omawianie zagadnień licealnych, dlatego skupiam się ostatnio na materiałach ze studiów (fizjoterapia).

Mięśnie obręczy kończyny górnej -> KLIKNIJ.

Mięsień obły większy (musculus teres major)

Należy do mięśni obręczy kończyny górnej.

Rozpoczyna się na powierzchni grzbietowej dolnego kąta łopatki, włókna kończą się silnym płaskim ścięgnem na grzebieniu guzka mniejszego kości ramiennej, do tyłu od ścięgna m. najszerszego grzbietu.

Czynności:
  • opuszcza podniesione ramię,
  • prostuje ramię w stawie ramiennym,
  • obraca ramię do wewnątrz.

Unerwienie: nerw piersiowo-grzbietowy (nervus thoracodorsalis) od nn. podłopatkowych (nervi subscapulares) (C5-C7).

Unaczynienie: tętnica podłopatkowa od tętnicy pachowej.


Atlas Nettera. Mięsień obły większy podświetlony na zielono.
Zdarza się, że mięsień obły większy zrasta się z mięśniem najszerszym grzbietu. Od tyłu przykryty jest skórą, od dołu mięśniem najszerszym grzbietu, a bocznie głową długą mięśnia trójgłowego ramienia.

Mięsień obły mniejszy (musculus teres minor)

Mięsień obły mniejszy należy do mięśni obręczy barkowej. Wchodzi w skład stożka rotatorów.

Biegnie wzdłuż brzegu dolnego m. podgrzebieniowego, jest mały.

Przyczepia się do powierzchni grzbietowej brzegu bocznego łopatki, do powięzi podgrzebieniowej oraz zwykle do przegrody włóknistej. Przegroda włóknista oddziela go od mięśnia podgrzebieniowego i mięśnia obłego większego. Dalej przyczepia się do guzka większego kości ramiennej i do torebki stawowej.

Czynności:
  • obraca ramię na zewnątrz,
  • napina torebkę stawową.

Unerwienie: nerw pachowy (nervus axillaris) (C5-C6)

Unaczynienie:
  • tętnica okalająca łopatkę
Atlas Nettera. Mięsien obły mniejszy podświetlony na zielono.
Jest często zrośnięty z mięśniem podgrzebieniowym. Przykrywa go od tyłu mięsień naramienny i skóra. Biegnąc ku przodowi, krzyżuje głowę długą mięśnia trójgłowego.

Na podstawie: Anatomii człowieka Bochenka oraz Atlasu Nettera.

wtorek, 4 lutego 2014

Polecenia kontrolne - DNA - podstawowy nośnik informacji genetycznej

Są to wybrane pytania przeze mnie z Biologia 3 OPERON, na które będę starałem się udzielić odpowiedzi.

  • Zdefiniuj pojęcie dziedziczności.
Dziedziczność jest to przekazywanie z pokolenia na pokolenie kolejnym osobnikom określonej cechy lub cech.
  • Opisz doświadczenie Fredericka Griffitha i doświadczenie Oswalda Avery'ego. Wyjaśnij w jaki sposób doświadczenia te dowodzą, że informacja genetyczna jest zapisywana w DNA.

Rysunek przedstawia schemat eksperymentu F. Griffitha. Źródło: Wikipedia.

Doświadczenie Griffitha polegało na tym, że badacz wstrzykiwał myszom bakterie zjadliwe, co wywoływało śmierć mysz. Z kolei kiedy wstrzykiwał bakterie łagodne, myszom udawało się przeżyć. Na koniec Griffith wstrzyknął myszom bakterie łagodne oraz martwe bakterie zjadliwe, spowodowało to śmierć mysz.

Oswalda Avery współpracując z Colinem MacLeodem i Maclynem McCarty'm odkrył czym jest substancja, która pozwala łagodnym bakteriom ulec transformacji w zjadliwe. Ich doświadczenie polegało na tym, że jeden szczep martwych zjadliwych bakterii miał rozłożone DNA, a drugi także martwy, miał nierozłożone DNA. Bakterie łagodne w kontakcie ze szczepem pierwszym (z rozłożonym DNA) nie uległy zmianie, natomiast w kontakcie z drugim szczepem, stały się zjadliwe.


Fakt, że tylko gdy DNA jest nieuszkodzone, bakterie uległy transformacji, dowodzi iż to DNA zawiera informacje genetyczną.

  • Wyjaśnij na czym polegał wkład naukowców Jamesa Watsona i Francisa Cricka w rozwój genetyki.
Panowi ci razem z Maurice Wilkins i Rosalind Franklin odkryli strukturę DNA. Dokładniej rzecz ujmując odkryli, że DNA jest dwuniciowym polinukleotydem o kształcie podwójne helisy, a każda z nici jest komplementarna (ściśle związana) z drugą.

  • Podaj kolejność nukleotydów w łańcuchu DNA komplementarnym do łańcucha ... ATCGCA....
Będzie to łańcuch: TAGCGT.
  • Wymień zasady azotowe należące do puryn oraz należące do pirymidyn. Wskaż różnice w strukturze (budowie i kształcie) cząsteczek tych dwu rodzajów zasad.
Zasady purynowe to adenina i guanina są one dwupierścieniowe. Zasady pirymidynowe to cytozyna i tymina są one jednopierścieniowe.
  • Fragment DNA, zbudowany z 300 nukleotydów, zawiera 82 nukleotydy z tyminą. Oblicz, ile nukleotydów z guaniną powinno być w tym fragmencie cząsteczki. 
Zawiera 82 nukleotydy z tyminą, czyli także w drugiej nici 82 nukleotydy z adeniną, razem daje to 164. 300 minus 164 daje nam 136, co oznacza, że jest 136 nukleotydów zawierających guaninę i cytozynę. Aby obliczyć ilość samych nukleotydów zawierających guaninę, należy podzielić ten wynik na dwa, co da nam 68 nukleotydów.
  • Wyjaśnij, w jaki sposób korygowane są błędy, które mogą wystąpić podczas replikacji. 
Polimeraza posiada zdolność sprawdzenia czy dany nukleotyd jest właściwy. Jeśli jest z nim coś nie tak, tzn. jest niekomplementarny, wtedy zostaje usunięty i zastąpiony nowym. Pozwala to na zredukowanie ryzyka błędu do 1:1 000 000 000.
  • Nazwij struktury, które zawierają kwas nukleinowy, chociaż nie są komórką ani jej częścią.
 Wirusy i wiriody.
  • Wyjaśnij działanie prionów. Podaj przykłady chorób prionowych. 
Priony to szczególnie groźne białka. Uważa się, że zmieniają one konformację innych zdrowych białek w organizmie do swojej "złej" konformacji. Przykład choroby: choroba szalonych krów (BSE),