"W okresie głodu zwiększa się u człowieka wydzielanie hormonu wzrostu, który wykazuje silny efekt lipolityczny. Wyraża się to rozpadem tłuszczu w tkance tłuszczowej, w wyniku czego do krwiobiegu dostają się kwasy tłuszczowe, charakteryzujące się wysoką kalorycznością. Można tym wytłumaczyć chudnięcie człowieka w czasie głodowania, kiedy to procesy energetyczne utrzymywane są głównie kosztem spalania kwasów tłuszczowych uwolnionych ze składów tłuszczowych. Z drugiej zaś strony cukier lub glukoza dostająca się wraz z pożywieniem, hamują wydzielanie hormonu wzrostu. , jak to wykazali Glick i jego współpracownicy. [...] Samo hamujące działanie glukozy dokonuje się poprzez odpowiednie części podwzgórza, które kontrolują wydzielanie hormonu wzrostu z przysadki mózgowej. W taki więc sposób glukoza uczestniczy w mechanizmie ujemnego sprzężenia zwrotnego w homeostacie energetycznym i podobnie jak hormony obwodowe kontroluje poziom wydzielania hormonu wzrostu, jako hormonu regulatora".
Źródło: Dlaczego człowiek umiera, Włodzimierz M. Dilman, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1974, strona 59
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz